La trencadissa efímera duia l'eternitat
a les mans.
Tants pedaços com somnis a mig fer,
paraules supèrflues escapçades
damunt d'una pàgina cruel.
Del delit inquiet
va sorgir una calma falsa:
naufragi escrit en vers.
Tan mesquina l'esperança
com inútil la mirada quan només veu el no res.
Comentaris
Publica un comentari a l'entrada